- κηλώνειον
- κηλών-ειον, [dialect] Ion. [suff] κηλων-ήϊον, τό, = foreg. 1, Hdt.1.193, 6.119, Ar.Fr.679, Arist.Mech.857a34, Aen.Tact.39.7, PCair.Zen.155 (iii B.C.), Gal. UP 7.7:—written [full] κηλώνιον, Apollod.Poliorc.162.8, al.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.